Yavaş ve düzenli egzersiz, felçten sonra iyileşmeye güvenli bir şekilde yardımcı olmak için uzun zamandır önerilmektedir. Ancak Stroke dergisinde yayınlanan yeni bir çalışma, bazı felç geçirenlerin yüksek yoğunluklu aralıklı antrenmanlardan (HIIT) daha iyi bir sağlık desteği alabileceğini ve bu daha zorlu antrenmanlardan hiçbir sağlık sorunu yaşamadığını öne sürüyor. e60dc2a1-f33c-4a05-9b50-8e3e8e59762960707fa2-872a-4562-b30c-42848bb48a5f “İnmeden sonra egzersizde yoğunluğun önemli olup olmadığını görmekle çok ilgileniyorduk,” diyor kıdemli çalışma yazarı, Hamilton, Ontario’daki McMaster Üniversitesi’nde fizyoterapist ve rehabilitasyon bilimi profesörü olan Ada Tang, PhD, PT. “İnmeden sonra daha yoğun egzersizlerin düşük veya orta yoğunluklu egzersizlerden daha iyi olabileceğini gösteren umut verici çalışmalar vardı,” diyor Dr. Tang. “Ancak felçli kişileri güvenli bir şekilde yüksek yoğunlukta egzersiz yapmaya zorlayıp zorlayamayacağımızı bilmiyorduk.” Bunu öğrenmek için, kendisi ve ekibi 82 felçli hastayı haftada üç gün, 12 hafta boyunca iki egzersiz rejiminden birini takip etmeye rastgele atadı: 19 dakikalık HIIT antrenmanı (10 adet 1 dakikalık yüksek yoğunluklu egzersiz aralığı, aralara dokuz adet 1 dakikalık düşük yoğunluklu aralık serpiştirilmiş) veya orta yoğunlukta yarım saate kadar sabit egzersiz. Çalışmanın başlangıcında katılımcılar ortalama 65 yaşındaydı ve hepsi yürüyebiliyor ve egzersiz yapabiliyordu. Bilim insanları katılımcıların yürüme yeteneğini ve kan basıncı ve kan damarı sertliği gibi kardiyovasküler risk faktörlerini üç kez değerlendirdi: çalışmanın başlangıcından önce, 12 haftalık egzersiz müdahalesinin sonunda ve tekrar sekiz hafta sonra. Araştırmacılar ayrıca, vücudun sürekli egzersizler sırasında kaslara ne kadar kolay oksijen sağladığını veya sözde kardiyovasküler uygunluğu, vücudun bir dakikada kullanabileceği maksimum oksijen miktarı olan “tepe VO2” olarak bilinen şeyi ölçerek değerlendirdiler. HIIT İnme Sonrası Oksijen Kullanımını İyileştirdi Bu egzersiz müdahalesinin sonunda, HIIT oksijen tüketimini orta yoğunluktaki egzersizlere göre iki kat daha fazla iyileştirdi. Sekiz haftalık ek takipten sonra, HIIT egzersizlerini yapan kişiler daha az yoğunlukta egzersiz yapan katılımcılardan hala daha iyi kardiyovasküler zindeliğe sahipti, ancak fark şans eseri olma olasılığını dışlamak için çok küçüktü. Her iki egzersiz türü de yürüme hızını iyileştirdi, ancak gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu. Araştırmacılar ayrıca kan basıncı veya kan damarı sertliği gibi kardiyovasküler risk faktörlerinde önemli bir fark bulamadılar. Ancak daha da önemlisi, araştırmacılar her iki egzersiz rejiminde de herhangi bir güvenlik sorunu bulamadılar. Hiçbir katılımcı egzersizler sırasında yorgunluk, nefes darlığı, kas ağrısı, kramp veya baş dönmesi gibi sorunlar yaşamadı. Tang, “İnme rehabilitasyon uzmanları artık klinik uygulamada kısa, yüksek yoğunluklu aralıklı antrenman protokollerinin uygulanmasını destekleyecek kanıtlara sahipler” diyor. “HIIT’nin felçten sonra kişilerde zindeliği ve yürüme mesafesini iyileştirmede güvenli ve etkili olduğunu gösterdik; bunlar felç geçirenler için önemli sonuçlardır.” HIIT’yi Denemeden Önce Bir Doktora ve Fizyoterapiste Danışın Çalışmanın birkaç sınırlaması var. Birincisi, katılımcıların hepsi çalışmanın başında yardımsız veya baston veya yürüteçle yürüyebilen, daha yüksek işlevli felç geçirenlerdi. Tang, katılımcıların yaptıkları egzersiz türüne göre kardiyovasküler risk faktörlerinde anlamlı farklar tespit edemeyecek kadar sağlıklı olmalarının mümkün olduğunu söylüyor. Ayrıca, birçok katılımcı COVID-19 salgını sırasında çalışmadan çekildi. Bu, analizde incelenen birçok sonuç için egzersiz grupları arasındaki istatistiksel olarak anlamlı farkları belirlemek için çok az katılımcının kalmasına neden olmuş olabilir; örneğin kan basıncı, kan damarı sağlığı veya yürüme hızı. Yeni çalışmada yer almayan Kansas City’deki Kansas Tıp Merkezi Üniversitesi’nde nöroloji profesörü olan Sandra Billinger, PhD, PT, “Bu çalışmanın sonuçları heyecan verici” diyor. “Ancak, alanda HIIT’nin felçli tüm insanlara önerilmesi gerektiğine dair kesin kanıtlar bulunmuyor.” Dr. Billinger ekliyor, “Şu anda felçli kişilere, HIIT’nin uygun olup olmadığını ve ekipmanın fiziksel yeteneklerine nasıl uyarlanacağını belirlemek için fizyoterapistleri de dahil olmak üzere sağlık hizmeti sağlayıcılarıyla görüşmelerini öneriyoruz.” Felç geçirenler, hatta daha yüksek işlevli olanlar bile, HIIT eğitimine evde kendi başlarına başlamamalı, yeni çalışmada yer almayan Columbia Üniversitesi’nde nöroloji doçenti olan Dr. Joshua Willey ekliyor. Dr. Willey, “HIIT felç geçirenler, HIIT’ye başlamadan önce kalplerinin bu tür aktivitelere katılacak kadar sağlıklı olup olmadığını doktorlarına danışmalıdırlar,” diyor. “Felçten kaynaklanan açığın doğasına bağlı olarak, düşmeyi veya yaralanmayı önlemek için güvenlik önlemlerine ihtiyaç duyulabilir ve bu nedenle hangi egzersizlerin yapılabileceği ve nasıl makul olduğu konusunda fizyoterapiste de danışılması gerekebilir.”