RETRO-TASTİK Son yeni disketin Sony tarafından üretilmesinden bu yana neredeyse on beş yıl geçti. Bu, her türlü standarda göre uzun bir süre ve özellikle de sürekli gelişen teknoloji dünyasında uzun bir süre. Ancak her yıl sınırlı sayıda disk azalmasına rağmen, ister nostaljik zevk ister zorunluluk olsun, hala disketlere tutunanlar var.
Disketlerin bahsi gibi, 30 yaşın üzerindeki (ya da o civardaki) uzun süreli teknoloji tutkunlarının yüzünü güldüren çok az şey vardır. En eski 8 inçlik modeller (80 KB kapasite) 1970’lerde ortaya çıktı ve kurumsal kullanıcılar arasında popülerdi; 5,25 inçlik (360 KB çift taraflı) tasarım, o zamanın ev bilgisayarları için ortak formattı. Ancak çoğu insanın disketlerle ilişkilendirdiği 3,5 inçlik (1,44 MB) sürüm, Apple tarafından 1984 Macintosh’ta kullanılarak popüler hale getirildi.
Sony 2011’de son yeni disketi yaptığında çoğu kişi bu ortamın bir depolama biçimi olarak yok olacağını, yalnızca görüntüsünün Word gibi uygulamalarda bir kaydetme simgesi olarak kalacağını varsayıyordu. Ancak BBC’nin belirttiği gibi hâlâ disketlerden vazgeçmeyi reddedenler var.
İlgili okuma: Bir Zamanların İkonik Teknoloji Ürünleri Artık Solup Gidiyor
Bu hayranlardan biri de disklerde depolanan müzik örneklerini kullanan müzisyen Espen Kraft’tır. Kendisine yaratıcı bir şekilde yardımcı olduklarını ve gerçekten başka bir çağdan geliyormuş gibi gelen müzik yaratılmasına olanak sağladıklarını söylüyor. Hatta disketlerle canlı gösteriler bile yapıyor.
Floppydisk.com’un yöneticisi Tom Persky, 1 ila 10 dolar arası disklerini sattığı müşterilerin Kraft gibi hobiciler ve meraklılar ile endüstriyel kullanıcılar arasında eşit olarak bölündüğünü söylüyor. Persky, havayolu endüstrisine hâlâ “binlerce” disket sattığını söyledi.
Havayollarının bazı uçaklarda hala disket kullandığı ancak 2020 yılında doğrulandı. Bir Boeing 747-400’ün görüntüsü, her 28 günde bir güncellenmesi gereken 3,5 inçlik bir navigasyon yükleyici sürücüsüne sahip olduğunu gösterdi.
Yakın zamana kadar işletmelerde disketlerin kullanıldığı başka durumlar da vardı. Chuck E. Cheese geçen yıla kadar bunları mekanik hayvanları için en son rutinler, ışıklandırma ve senkronizasyon verileri için kullanıyordu. Ayrıca Pentagon’un nükleer silah sistemlerinin bir parçası olarak 1970’lerin sekiz inçlik disketlerle donatılmış IBM Series-1 bilgisayarlarını kullanmayı ancak 2019 yılında bıraktığını da duyduk.
Hala disket kullanan büyük bir organizasyonun en son örneği, geçen ay San Francisco’nun tren kontrol sisteminin hala bu teknolojiyi kullandığının ortaya çıkmasıyla geldi. Sistemin ilk kurulduğu 1998 yılında son teknoloji olduğu söyleniyor.
Yeni sistemlere yükseltmenin maliyet ve zaman gereksinimlerine ek olarak, birçok kuruluş disketlere bağlı kalıyor çünkü bunların fiziksel yapıları, onları kullanan hava boşluklu sistemlerin hacklenmesini zorlaştırıyor.
Gençliğinde Commodore Amiga 500, 500+, 600 ve 1200 modellerine sahip biri olarak insanların neden disketlere tutunduklarını anlamak kolaydır. Retro oyunlar, çağdaş sistemlerde emülasyon yoluyla oynanabilir, ancak orijinal ekipmanı kullanmak gibisi yoktur: sesler, his ve çoğu zaman disklerin yüklenmemesi.