Kemoterapiden önceki gece, Herlinda Sanchez kıyafetlerini çıkarıyor ve ihtiyacı olan her şeyin yanında olup olmadığını kontrol ediyor: bir battaniye, ilaçlar, bir iPad ve şarj cihazları, küçük bir İncil ve tespih, tüylü çoraplar ve yola çıkmak için atıştırmalıklar.
36 yaşındaki kadın, Aralık ayında 3. evre meme kanseri teşhisi konduktan sonra, Teksas-Meksika sınırına yakın 35.000 nüfuslu Del Rio kasabasında herhangi bir kanser tedavisi hizmeti bulunmadığını öğrendi.
Tedavi olmak için, kendisi ve kocası Manuel, San Antonio’ya yaklaşık üç saat doğuya doğru araba kullanmak zorundalar. Bu yüzden sabah 4’e alarm kuruyorlar, bu da yataktan kalkmak, dişlerini fırçalamak ve geyikleri izlerken karanlık yollarda uzun bir yolculuğa başlamak için yeterli zaman sağlıyor.
Kanser kliniğine varmalarına yaklaşık bir saat kala, çift arabada hızlıca fast food yemek için kenara çeker. Mola, Herlinda’ya kemoterapi iğnesinin takılacağı porta merhem sürmesi için zaman tanır.
“Bölgeyi uyuşturuyor, bu sayede infüzyon odasına gittiğimde iğne acımıyor” dedi.
Kırsal kesimdeki hastalar için kanser tedavisini evlerine yakın bir yerde almak her zaman zor olmuştur. Ancak son yıllarda, sağlık analitiği ve danışmanlık firması Chartis’in bu yıl yayınladığı bir rapora göre, kemoterapi çölleri Amerika Birleşik Devletleri genelinde genişledi ve 382 kırsal hastane 2014’ten 2022’ye kadar hizmetlerini durdurdu.
Analize göre Teksas, 57 kırsal hastaneyle (eyalet çapında kemoterapi sunanların neredeyse yarısı) 2022’ye kadar hizmeti keserek bu listenin başında yer aldı. Medicaid’i genişletmeyen Teksas gibi eyaletlerdeki kırsal hastanelerin, Cecil G. Sheps Sağlık Hizmetleri Araştırma Merkezi’nden alınan verilere göre kapanma olasılığı daha yüksekti.
Chartis Kırsal Sağlık Merkezi’nin yöneticisi Michael Topchik, ülke genelinde küçük topluluklardaki maddi sıkıntı içindeki tesislerin, kapılarını açık tutabilmek için doğum ve kemoterapi gibi temel sağlık hizmetlerini azaltmaya devam ettiğini söyledi.
“Veriler şaşırtıcı,” dedi Topchik. “Kendinizi bu kadar hasta hissettiğinizi ve haftada birkaç kez her yöne bir saat veya belki her yöne daha fazla araba kullanmak zorunda kaldığınızı hayal edebiliyor musunuz?”
Chicago’daki Northwestern Üniversitesi’nde kırsal kanser devasını araştıran yardımcı doçent Marquita Lewis-Thames, kemoterapi hizmetlerinin kaybının, hastalar için kötü haber olan yerel uzman hekim ve hemşire eksikliği gibi kanser devasındaki diğer boşlukların da işareti olabileceğini söyledi.
Lewis-Thames’in ortak yazarlığını yaptığı ve 2022’de JAMA Network Open’da yayınlanan bir araştırma, kırsal kesimdeki hastaların kanser teşhisinden sonra en az beş yıl hayatta kalma olasılıklarının kentsel kesimdekilere göre daha düşük olduğunu ortaya koydu. Araştırmacıların incelediği yaklaşık 40 yıl boyunca kırsal-kentsel hayatta kalma farkı daralmış olsa da, bu eşitsizliğin birkaç istisna dışında çoğu ırksal ve etnik grupta devam ettiğini söyledi.
Birçok kanser ilacı artık ağızdan veriliyor ve evde alınabiliyor, ancak meme, kolon ve diğer yaygın kanserler için bazı tedaviler hala tıbbi bir tesiste damardan uygulanmalıdır. Her iki yönde bir veya iki saatlik mesafeler bile, zaten mide bulantısı, ishal ve diğer yan etkilerle başa çıkmaya çalışan hastaları zorlayabilir, dedi doktorlar ve hasta savunucuları.
Teksas’ın Fort Worth kentinin bir saat batısındaki kırsal kesimlerde muayenehane açan aile hekimi Shivum Agarwal, “Kemik metastazları olan veya ciddi kas ağrısı çeken ve bu kadar uzun süre arabada oturup yoldaki tümseklere çarpmak zorunda kalan bazı hastalar için bu durum oldukça rahatsız edici” dedi.
Ayrıca, seyahatin maliyeti benzin deposunu doldurmaktan çok daha pahalı olabilir.
“Genellikle, sağlam bir aile üyesinin işten bir gün veya en azından yarım gün izin alması gerekir,” dedi Agarwal. “Bu nedenle, aile için büyük bir ekonomik maliyet var.”
Bu anlamda Sanchez ailesi şanslı. Herlinda’nın annesi, çiftin en küçük çocukları olan 2 yaşındaki ikizlerine bakmak için Abilene’den Del Rio’ya dört saatlik bir yolculuk yapıyor.
San Antonio merkezli ThriveWell Kanser Vakfı’nın yönetici direktörü Erin Ercoline, kanser infüzyonlarının seyahat süresine ek olarak sekiz saate kadar sürebileceğini ve bunun da önemli finansal ve lojistik zorluklara yol açabileceğini söyledi. Kâr amacı gütmeyen kuruluş, yetişkin hastalara sigorta ve ulaşımla ilgili maliyetlerdeki boşluklar dahil olmak üzere finansal yardım sağlıyor. Haziran ayı sonlarında son kemoterapi seansını alan Sanchez’in benzin masraflarını karşılamaya yardımcı oldu. Finansal yardım, bu ay meme ameliyatı için seyahat ettiğinde otelinin masraflarını da karşılayacak.
Tüm kırsal hastaneler kemoterapiyi sonlandırmıyor. Batı Teksas’ta bulunan 39 yataklı bir hastane olan Childress Bölge Tıp Merkezi, kanser ve multipl skleroz ve romatoloji dahil olmak üzere diğer teşhisler için infüzyona ihtiyaç duyan hastalar için 6.000 metrekarelik bir merkez inşa ediyor.
2013’te iki sandalyeyle başlayan ve şimdi dört sandalyeye sahip olan infüzyon alanı, gelecek yıl açıldığında 10 sandalyeye çıkacak ve daha fazla hasta mahremiyetine sahip olacak. Childress’in CEO’su Holly Holcomb, bu geniş bölgedeki en yakın infüzyon merkezinin bir saat veya daha fazla uzaklıkta olduğunu ve bunun bazı hastaları deva aramaktan caydırdığını söyledi.
Holcomb, “Bir avuç hastamız, ‘Eğer siz burada yapamazsanız, ben de yapmam,’ dedi” dedi. Uzak hastanenin infüzyon ilaçları sağlamasını mümkün kıldığı için federal 340B ilaç indirimi programına teşekkür ediyor.
340B’ye hak kazanan hastaneler ayakta tedavi ilaçlarını büyük indirimlerle satın alabilir. Chartis Center’dan Topchik, programın “kırsal hastaneler için büyük bir destek” sağladığını söyledi. Hastanelerin tasarrufları, topluluğa sağlanan hizmetleri desteklemek veya genişletmek için kullanabileceğini söyledi.
Ancak bazı hastalar uzun yolculuklardan ve seyahat masraflarından korkmuyor.
“Ben kırsaldanım, bu yüzden küçük daha iyi – sadece daha kişisel,” dedi Woodson, Texas’ta yaşayan 69 yaşındaki Dennis Woodward. Bir tür Hodgkin olmayan lenfoma hastası ve Childress’a iki saatlik bir yolculuk yapmayı seçiyor. İlk olarak yaklaşık bir saat uzaklıktaki Abilene’deki bir onkoloji kliniğini ziyaret etmiş. Klinisyenler çoktu, ancak “bir sayı gibi hissettim,” dedi.
Woodward, bu yıl Childress’teki ilk randevusunun ardından onkoloğu Fred Hardwicke’nin onu ilacı uygulayacak hemşirelerle tanıştırdığını hatırladı.
Herlinda Sanchez’in kemoterapisi sırasında çoğu cuma Manuel arabada uyurmuş. Ancak Haziran ayındaki son tedavisi sırasında, saatleri sayarak yakınlarda kalmış.
Herlinda, tedavisinin sona erdiğini bildirmek için öğleden sonra zili çaldığında birkaç aile üyesi de ona katıldı.
Del Rio yakınlarındaki Laughlin Hava Kuvvetleri Üssü’nde idari işler yapan dört çocuk annesi Herlinda, “Artık San Antonio’da olmak istemiyorum” dedi. “Tatilin gelmesini dört gözle bekliyorum.”
KFF Sağlık Haberleri, sağlık sorunları hakkında derinlemesine gazetecilik yapan ulusal bir haber merkezidir ve sağlık politikası araştırmaları, anketleri ve gazeteciliği için bağımsız kaynak olan KFF’nin temel faaliyet programlarından biridir.
©2024 KFF Health News. Tribune Content Agency, LLC tarafından dağıtılmıştır.