WASHINGTON — Başkan Yardımcısı Kamala Harris kimdir?
Bu, Chicago’da dört gün boyunca düzenlenecek Demokrat Parti Ulusal Kongresi’nde tekrar tekrar dile getirilebilecek bir tema olabilir.
Genellikle bir siyasi partinin ulusal kongresi, başkan adayını seçmek ve parti programını güncellemek için kullanılır.
Ancak pazartesi günü başlayacak Demokrat Parti Ulusal Kongresi diğerlerinden farklı olabilir.
Bunun nedeni, 21 Temmuz’a kadar Başkan Joe Biden’ın partinin varsayılan başkan adayı olmasıydı. Ancak 27 Haziran’da rakibi eski Başkan Donald Trump’a karşı bir başkanlık tartışmasında kötü bir performans gösterdikten sonra Biden’dan kenara çekilmesi istendi.
Biden’ın kampanyasını sonlandırdığını açıklaması, Cumhuriyetçi Parti Ulusal Kongresi’nin 18 Temmuz’da sona ermesinden sadece üç gün sonra geldi.
Ve 5 Ağustos’ta Harris, hiçbir muhalefetle karşılaşmadan partinin resmi adayı oldu. Kısa süre sonra aday arkadaşını, Minnesota Valisi Tim Walz’ı duyurdu.
Western Carolina Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü olan Chris Cooper, “Seçmenler Kamala Harris’i ve kesinlikle Tim Walz’ı tanımaya devam ediyor, dolayısıyla kendileri hakkında farklı görüşler sunacaklar” dedi.
Cooper, Trump’ın kim olduğunu insanların bildiğini ancak Harris’in yanında sertliğini düzeltip düzeltemeyeceğini ve kendini nasıl yumuşatabileceğini görmek istediklerini söyledi.
Cooper, Harris için “İnsanların onu tanımaya çalıştığı hissi hala var” dedi. “Ve bu yüzden programlamanın, konuşmaların, mesajlaşmanın bunu yansıtacağını düşünüyorum.”
Demokrat Partili Temsilci David Price’ın kabine şefi olarak görev yapan ve Başkan Barack Obama’nın 2012 seçim kampanyasında çalışan Duke Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü olan Asher Hildebrand, kongrenin Harris’i seçmenlere yeniden tanıtmak için kullanılacağını söyledi.
Hildebrand, “Onu 2020 kampanyasından hatırlıyor olabilirler, ancak bence çoğunlukla Kamala ile ilk kez tanışıyorlar,” dedi, “Bu yüzden hem kendini tanıtıyor, hem kişisel hikayesini, aile tarihinin birçok yönden Amerika Birleşik Devletleri’ni ve Amerika Birleşik Devletleri için öngördüğü geleceği temsil etme biçimini anlatıyor, hem de bu kişisel hikayeyi en azından genel ayrıntılarda politika vizyonuyla ilişkilendiriyor.”
Harris, kongreden birkaç hafta sonra kampanyasını başlatıp partisinin adaylığını garantilemesiyle nadir bir konumda bulunuyor.
Harris’in ön seçmenler yerine DNC delegeleri tarafından seçilmiş olması da nadir rastlanan bir durum değil.
Denver Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü olan Seth Masket, daha önce The News & Observer’a, büyük ulusal partilerin 1800’lerin ortalarından beri ulusal kongrelerde adaylarını seçtiğini söyledi. Tarihsel olarak, kongrede birkaç ismin ortaya çıkacağını ve seçmenlerin partinin nihai tercihini kongreye kadar bilemeyeceğini söyledi.
Hildebrand’ın bu seçim döneminde yaşananlara en yakın tarihsel benzetmenin 1968 seçimleri olduğunu söylediğinden bu durum değişti.
O yıldan önce, sadece beş başkan yeniden seçilmemeyi seçti. Ve Başkan Harry S. Truman, yeniden seçilme kampanyası başlattıktan sonra yarıştan ismini çeken tek başkandır.
Ancak 31 Mart 1968’de, görevdeki başkan Lyndon B. Johnson, kısmen Vietnam Savaşı nedeniyle popülaritesinin azaldığını ve New Hampshire ön seçimlerinde zar zor bir zafer kazandığını gördüğünde, Johnson ulusa seslendi ve yarıştan çekileceğini duyurdu. O sırada, Minnesota’dan savaş karşıtı bir senatör olan Senatör Eugene McCarthy ve seçimden önce suikasta uğrayacak olan Senatör Robert F. Kennedy ile karşı karşıyaydı.
Ve yaklaşık bir ay sonra, Johnson’ın başkan yardımcısı Hubert Humphrey adaylığını açıkladı. Tüm ön seçimlerden kaçınmasına rağmen Humphrey, Chicago’daki DNC’de partinin adayı oldu. Savaş karşıtı aktivistler, Demokrat Parti’nin seçmenlerin görüşlerini görmezden gelmesinden öfkelendi ve şiddetli isyanlar patlak verdi.
Cooper, o dönemde aday belirlemenin “elit odaklı” bir süreç olduğunu söyledi.
Cooper, “1972 öncesi değişiklikler, ön seçimler bir tür güzellik yarışmasıydı,” dedi. “Gerçekten önemli değillerdi. Hiçbir şekilde taahhüt edilmediler.”
Ancak seçimleri kaybeden Humphrey’e gelen tepkilerin ardından, iki siyasi parti de kongrelerdeki delegelerin oylarını eyaletlerindeki ön seçimlerin sonuçlarına göre belirlemeye karar verdi.
Hildebrand, “O noktaya kadar, genellikle çok fazla entrika, dram ve oy ticareti ve partilerin o adayın nihai seçiminde yaptığı her şey vardı,” dedi. “Dolayısıyla, adayların kongreye yakın veya kongrede seçilmesi için kesinlikle çok sayıda tarihsel emsal var, ancak bence Harris’in partisinin adayı olması, birincil bir yarışmadan veya eskiden gerçekleşen ve bazı Demokratların talep ettiği türden açık kongrelerden geçmeden tarihsel olarak oldukça nadirdir.”
Biden, ABD tarihinde yeniden seçilme kampanyasından çekilen üçüncü başkan oldu, ardından yerine geçmesi için Harris’i destekledi. Kuzey Karolina ve Tennessee gibi eyaletlerden gelen delegeler, partinin adayı olarak Harris’e oy birliğiyle oy vereceklerini hemen duyurdular. Harris’in adaylığı oylamaya sunulmadan çok önce ihtiyaç duyduğu 1.976 delegeye ulaşması için yeterli sayıda eyalet bunu takip etti.
Normalde bu oylama kongre sırasında gerçekleşirdi, ancak Ohio milletvekilleri adaylığın seçimden 90 gün önce kesinleştirilmesini şart koştu ve Demokratların 7 Ağustos’a kadar kararını vermesini istedi.
Demokratlar 1 Ağustos’ta yoklama oylaması başlattı ve Harris kısa sürede adaylığı garantiledi.
Chicago’da ikinci bir yoklama oylaması yapılacak, bu sefer törensel. Ve Trump’ın Milwaukee’deki RNC’de yaptığı gibi, Harris muhtemelen Perşembe günü bir kabul konuşması yapmayı planlıyor.
Cooper, Demokratların kuralları değiştirip başka birini aday göstermesinin son derece düşük bir ihtimal olduğunu ancak bunun mümkün olduğunu söyledi.
“Ama bu olmayacak” diye ekledi.
Kongreler aynı zamanda partinin önümüzdeki dört yıl için programını belirlemesi için de kullanılıyor.
Demokratik Ulusal Komite, 13 Temmuz’da parti programının taslağını yayınladı.
Demokrat Ulusal Komitesi Başkanı Jaime Harrison, bir basın bülteninde, “Bu Platform, Biden-Harris Yönetimi’nin ilk gününden bu yana kaydettiğimiz ilerlemeyi vurguluyor ve Demokratları, her Amerikalıya adil bir şans verme misyonumuza yeniden bağlıyor” dedi.
Kapalı kapılar ardında platformlarını oluşturdukları için Cumhuriyetçi Ulusal Komitesi’ni eleştirmeye devam etti. Genellikle, parti platformu kongrede şekillendirilir ve C-SPAN’da yayınlanır. Ancak bu yıl Cumhuriyetçiler halkın sürece tanık olmasını engelledi ve platformu 66 sayfadan 16 sayfaya indirerek Demokratların platformu kendilerine saldırmak için kullanmasını engellemek istediklerini söyledi. Harrison açıklamasında, muhafazakar düşünce kuruluşu The Heritage Foundation tarafından oluşturulan bir siyasi girişim olan Project 2025’in partinin gerçek platformu olduğuna inandığını söyledi ve bu birçok Cumhuriyetçinin reddettiği bir suçlama.
Harrison, “Karşıtlık bundan daha açık olamazdı,” dedi. “Taslak Komitemiz, çeşitli uzmanlık ve bakış açılarını bir araya getirerek, ülke çapındaki Demokratları sürecimize katılmaya ve Platformumuza katkıda bulunmaya davet etti. Bu Platformun genişliği ve derinliği, kolektif deneyimimize dayanmaktadır ve Demokratların temel özgürlükleri koruma taahhüdünü teyit eden cesur bir gündemi yansıtmaktadır.”
Hildebrand, her iki parti içinde de politika belirlemek için ulusal bir kongreye başvurmanın önemli ölçüde azaldığını söyledi.
Hildebrand, “Partiler eskiden parti içinde politika geliştirmenin birincil motorlarıydı, ancak şimdi bu büyük ölçüde başkanlık kampanyaları veya yeniden seçilmek için yarışan başkanlar tarafından oynanıyor” dedi.
Harris’in ülkenin geleceğine ilişkin politika pozisyonlarını ve vizyonunu paylaşmaya başlaması için bir ihtiyaç ve fırsata sahip olduğunu da sözlerine ekledi.
Peki politika belirlenmiyorsa ve aday zaten belirlenmişse, kongrenin amacı ne?
Cooper, bunu parti için büyük bir halkla ilişkiler gösterisi olarak nitelendirdi.
Cooper, “Demokrat Parti ile ilgili birkaç gün boyunca iyi organize edilmiş bir televizyon reklamı göreceğiz; tıpkı Cumhuriyetçi Parti’de gördüğümüz gibi” dedi.
Partinin Harris’e gösterdiği heyecanın kongrede de devam etmesini bekliyor.
Cooper, “Biden’ın aday olmasıyla ilgili bir hoşnutsuzluk rezervuarı vardı, adil veya haksız bir şekilde,” dedi. “Ve bence bu rezervuar Harris’te aynı şekilde orada değil ve eğer öyleyse, kimse bundan bahsetmiyor. Bu yüzden bunun daha heyecanlı bir kalabalık olacağını düşünüyorum ve bunun önemli olduğunu düşünüyorum, ancak oyunuzun, onu vermek için çok heyecanlıysanız iki kez sayılmayacağını hatırlamamız gerektiğini düşünüyorum.”
Hildebrand, tarihsel olarak adayların anketlerde ve kongreler sonrasında popülerlikte küçük bir sıçrama yaşadığını, ancak bu sıçramanın kutuplaşma ve kampanyaların daha erken başlaması nedeniyle daraldığını söyledi.
Ancak Hildebrand bu yılın farklı olabileceğini düşünüyor.
Trump açısından kongre, suikast girişiminin hemen ardından gerçekleşmiş olması ekstra ilgi çekti.
Ancak Biden’ın kampanyasını sonlandırması ve Harris’in kendi kampanyasına başlaması ve bir başkan yardımcısı seçmesiyle tüm ilgi hızla dağıldı.
Hildebrand, tüm dikkatin Harris’e yöneldiğini söyledi.
Hildebrand, “Bana öyle geliyor ki bu, kongrenin uzun zamandır olmadığı kadar önemli olduğu bir yıl olabilir,” dedi. “Çünkü bu, uzun süredir yarışta olan bir adayı haberlerin ön sayfalarına koymakla kalmıyor, aynı zamanda bu adayı ülkeye daha önce hiç kullanılmamış bir şekilde tanıtıyor ve bu da riskleri daha da artırıyor.”
©2024 McClatchy Washington Bürosu. mcclatchydc.com adresini ziyaret edin. Tribune Content Agency, LLC tarafından dağıtılmıştır.