Nintendo Wii: Oyun Oynamayanların Oyun Konsolu

Sıradan bir oyuncuyu tanımlamanın bir yolu, özel bir oyun cihazına sahip olmayan ancak yalnızca telefon veya dizüstü bilgisayar gibi çok amaçlı cihazlarda oynayan kişidir. Bu tanım, 2000’lerin sonlarında en popüler ev konsolu olan Nintendo Wii tarafından paramparça edildi.

Nintendo 64 ve GameCube ile PlayStation ve özellikle PlayStation 2’nin gerisinde kaldıktan sonra Nintendo, GameCube Next kod adı altında yeni bir konsol geliştirmeye başladı (sonradan “Revolution” olarak adlandırıldı). Yeni konsol, selefi gibi kompakt ve uygun fiyatlı olacak şekilde tasarlanacaktı, ancak Nintendo’nun TV bağlantılı konsollar pazarında hayatta kalmak istiyorsa oyun deneyiminin çok farklı olması gerekiyordu.

Nintendo’nun tercihi hareket kontrolleriydi. İki boyutlu hareket kontrolleri zaten EyeToy kameralı PlayStation 2’de mevcuttu ancak çok sezgisel veya ilgi çekici değildi.

Wii, 3D oyunlarda gerçek dünya hareketini taklit etmek için bir ivmeölçer kullandı. Oyun oynamanın bu yeni yoluyla, PlayStation ve Xbox’ın hayal bile edemeyeceği demografik özellikleri yakaladı.

Uzay Önemlidir

Nintendo Wii, Xbox 360 piyasaya çıkmadan aylar önce E3 2005’te nihayet tanıtıldı. Wii, fiziksel GameCube oyunlarını ve kontrolcülerini destekliyordu ve Sega ile rekabet eden eski konsollar olan NES, Muhteşem NES ve Nintendo 64 için yayınlanan oyunları indirebiliyordu.

Wii, bu konsolların her birinden daha küçük olduğu için alkışlandı. Harici bir güç adaptörü de bulunan Xbox 360 ile karşılaştırıldığında, yaklaşık üçte bir ağırlığındaydı, ancak bu boyut bir dezavantajla geldi.

Hem Xbox 360 hem de PlayStation 3, çok çekirdekli işlemcilerini 3,2 GHz’de çalıştırmak için devasa soğutma çözümlerine güvenirken, Nintendo’nun konsolu 729 MHz’de çalışan tek çekirdekli bir CPU içeriyordu. PlayStation 3’ün 256 MB’ına kıyasla 64 MB sistem belleğine sahipti. Rakipler nispeten basit oyunları 1080p’de çalıştırabilirken, Wii 480p’nin (640 × 480) üzerine çıkamadı.

Donanım yetenekleri beş yıl önce gelen orijinal Xbox’ınkine daha yakındı. Ayrıca sabit disk barındıramıyordu, genişleme için 512MB flaş bellek ve SD kartlara güveniyordu.

Ancak doğrudan rakiplerinden daha az yetenekli olmak ilk başta Wii için ciddi bir sorun değildi. Çok popüler PlayStation 2 yeni başarılı olmuştu ve geliştiriciler tarafından görmezden gelinemezdi, bu yüzden oyunları sadece Wii için daha az talepkar hale getirmeleri gerekmiyordu. Ayrıca, çoğu insanın 480p TV’si vardı, bu yüzden daha yüksek çözünürlükler için destek henüz gerekli değildi.

Soldan sağa: Xbox 360, PlayStation 3 ve Wii. Resim: Dave Carter

Ayrıca, Revolution’ın kumandası o yıl Tokyo Oyun Fuarı’nda sergilendiğinde gelen tepkileri de unutmayalım. Seyirciler sessiz kaldı. Kumanda bir televizyon kumandası gibi görünüyordu. Tek elle tutulduğunda ne kadar işe yarayabilirdi ki? Eh, kızılötesi sensörü sayesinde elde taşınan bir fare gibi çalışıyordu. Kızılötesinin birçok ışık koşulunda çalışmasını sağlamak, Nintendo’nun kumandayı konsolun kendisinden daha uzun sürede ortaya çıkarmasının nedeniydi.

Daha da önemlisi, şekli sayesinde, kılıçtan oltaya kadar sapı olan her şeyi taklit edebilirdi. Aynı şey, Wii’nin yanında daha iyi görünmek için son dakikada hareket kontrolleri eklendiği bildirilen PlayStation 3 kontrol cihazı için söylenemezdi.

Daha karmaşık oyunlar için Wii kontrolcüsü, kendi ivmeölçeri ve analog çubuğu olan “nunchuck tarzı” eklentiye bağlanabilirdi.

Hareket Halindeki Değişim

Nintendo’nun en son konsol adı 2006’da Wii olarak açıklandı – yanlış yazılmış “biz” ve ii iki kişiye benziyordu. İsim ilk başta tartışmalıydı çünkü söylendiğinde “biz” kelimesinden ayırt edilemiyordu ve eskisi kadar bilgilendirici değildi. DevrimNintendo muhtemelen bunu öngörmüştü çünkü ürünün kendisinden uzaklaşmamak için ismini E3’ten çok önce duyurmuştu.

Wii, PlayStation 3’ten iki gün sonra o yılın ilerleyen zamanlarında ABD’de 250 dolara piyasaya sürüldü. Orijinal model, E3 görünümlerinin aksini göstermesine rağmen yalnızca beyaz renkte mevcuttu.

Donanımının mütevazı olması sayesinde konsol kârla satılırken, 20 GB sabit diske sahip Xbox 360 ve PS3 sırasıyla 399 dolar ve 500 dolara zararla satıldı.

Wii ve aynı dönemden bir diğer popüler cihaz. Resim: Mike Prince

Nintendo, o ilk yıl Wii’yi pazarlamak için 200 milyon dolardan fazla harcadı, çoğunlukla ebeveynlere. Bir hafta içinde Wii neredeyse 500.000 adet sattı ve The Legend of Zelda: Twilight Princess ayrı olarak satıldı ancak alıcıların %80’inden fazlası konsolla birlikte satın aldı.

Ancak, Wii’nin asıl can alıcı uygulaması, onunla birlikte gelen oyundu (Japonya dışındaki her yerde).

Wii Sports, oyuncuların beyzbol, tenis, golf, bowling ve boksta rekabet etmesine izin veren basit bir oyundu, ancak Wii Remote ve Nunchuck sayesinde inanılmaz derecede sezgiseldi. Çocukların ebeveynleriyle, büyük oyuncuların ise kız arkadaşları veya eşleriyle oynayabileceği bir oyundu. Hatta Kuzey Amerika’da fizik tedavi için bile kullanıldı. Bowling oyunu ayrıca huzurevlerinde de popüler oldu.

Resim kredisi: Amnestic_Arts

Wii Remote, heyecanlı oyuncuların onu televizyona fırlatmasını önlemek için bir kayışla geldi ve Nintendo birkaç hafta içinde onu daha güçlü bir kayışla değiştirdi. Aşırı oyun oynamanın neden olduğu yaralanmalara Wii-itis veya “Wii knee” adı verildi. Japonya’da Wii Sports, 1,9 milyon kopya ile 2007’nin en çok satan görüntü oyunu oldu.

Wii’nin yılın en büyük ikinci hiti ise tartışmalara yol açtı.

O nesil konsollar oyun dağıtımında bir değişime işaret ediyordu. Daha eski ve daha küçük oyunlar indirilebiliyordu, ancak AAA oyunlar hala fiziksel disklere özeldi.

Wii Oynahayal edebileceğiniz kadar basit olan 9 mini oyundan oluşan bir koleksiyondu ancak Wii Remote’un yanında fiziksel disklerde Remote’tan 10$ daha fazla fiyata satılıyordu. Yıllarca NPD aylık en iyi 10 listesinde kaldı, 28 milyon adet sattı ve Wii’de yerel çok oyunculunun popülerliğini vurguladı.

Açıkçası çoğu Wii sahibi, “bonus” kontrollerle gelen Wii Sports tarzı oyunları kaçırmak istemeyecektir.

Wii Play’in mini oyunları arasında Ördek Avı tarzı bir atış poligonu, Lazer Hokeyi, Masa Tenisi, Bilardo, Balıkçılık ve Atari oyunu Combat’a benzeyen yukarıdan aşağıya bir dövüş oyunu olan Tanklar! vardı.

Wii Remote, Nintendo’nun daha geleneksel oyunları tarafından da kullanıldı. Harika Mario Galaxy, gerçeküstü yer çekimine sahip minik gezegenler ve fare benzeri bir atış mekaniği içeren, tüm zamanların en iyi yorum alan oyunlarından biriydi. Mario Kart Wii, Wii Remote için Wii Wheel kılıfıyla birlikte geldi ve 37 milyon adet sattı.

Wii FitWii Sports’un gerçek sporlar kadar kalori yakmadığı iddiasını ele almak için yaratılmış gibi görünüyor. Wii Balance Board ile birlikte sunuluyordu ve oyuncunun tüm vücudunu hareket kontrol cihazı olarak kullanan mini oyunlar içeriyordu. Orijinal versiyon iki yılda neredeyse 23 milyon adet sattı ve geliştirilmiş Wii Fit Plus toplam satışları 44 milyona çıkardı.

Resim kredisi: Sinjy ve Sadie

Nintendo, 2009 yılında Wii Sports Resort ile birlikte Wii Remote için MotionPlus eklentisini piyasaya sürdü. Eklenti, aynı anda Remote’u sallamak ve eğmek gibi daha karmaşık hareketleri belirlemek için bir jiroskop içeriyordu.

Wii Remote, bir yıl sonra aynı özelliklere sahip Wii Remote Plus ile değiştirildi. Wii Fit Plus, Wii Sports Resort ve konsol, Nintendo’dan gelen 1,5 milyon dolarlık bağış karşılığında Amerikan Kalp Derneği tarafından desteklendi.

Hareketli

Wii satışları 2010’da düşmeye başladı. Daha büyük, HD TV’ler yaygınlaşıyordu ve aynı Wii oyunları daha kötü görünüyordu. Üstün Mario Galaxy 2, selefinden bile daha iyi olarak kabul edildi ancak orijinal oyunun yaklaşık 13 milyon kopyasına kıyasla yalnızca 7,4 milyon kopya sattı.

Tesadüf değil, oyun geliştiricileri eski PlayStation 2’yi desteklemeyi bıraktılar ve oyunlarını sadece Wii için sınırlamak istemediler. Bu, Wii’nin aynı adı kullanan tamamen farklı bir oyun olmadığı sürece üçüncü taraf AAA oyunları almayacağı anlamına geliyordu.

O zamana kadar Sony ve Microsoft, belki de 3D hareket kontrolü için kendi çözümlerini yaratmışlardı; bu, muhtemelen 3D hareket kontrolünün başarısından kaynaklanıyordu. Sadece dansWii’de. PlayStation Move, esasen EyeToy’un halefi PlayStation Eye tarafından algılanması için RGB ampullü bir Wii Remote idi. Microsoft Kinect, elde taşınabilir bir aksesuar olmadan mekansal hareket kontrolünü etkinleştirmek için kızılötesi projektörler ve dedektörler kullandı.

Wii, 2012’de tüm Wii kontrol cihazlarını ve kendi dokunmatik ekran tabanlı oyun kumandasını destekleyen Wii U tarafından takip edildi. Ancak, eskiyen Wii için pahalı bir aksesuar gibi görünmesini sağlayan zayıf markalama ve pazarlama nedeniyle başarısız oldu. Wii, 2013’te 100 milyondan fazla birim satıldıktan sonra durduruldu ve bu muhtemelen bundan çok daha fazla kişi tarafından kullanıldı.

Nintendo’nun bir sonraki konsolu Switch, 2017’de piyasaya sürüldü ve TV’ye bağlı bir yuva ve Wii Remote ve Nunchuck gibi çalışabilen çıkarılabilir kontrolcüler içeriyordu. İki yıl sonra piyasaya sürülen Switch Lite, yalnızca taşınabilir bir cihazdı ve çıkarılamayan kontrolcülere sahipti ve Wii benzeri oyunları bir niş haline getirdi.

Wii Fit’in manevi halefi olan Ring Fit Adventure, 2019’un sonlarında, tam da pandemiye yetişecek şekilde piyasaya sürüldü ve 15 milyon adet sattı. Nintendo Switch Sports, 2022’de piyasaya sürüldü ve 13 milyon kopya sattı.

Hareket kontrolcüleri VR oyunları için ülkü olarak kabul edilir, ancak genel olarak VR, Wii’nin yaptığı gibi ana akıma girmedi. Just Dance’in çağdaş versiyonları için PlayStation 5 ve Xbox Series konsolları hareket kontrolcüsü olarak bir akıllı telefona güvenir.

Yaklaşan Switch 2’nin, Wii mirasını ana akıma geri taşıyacak, çıkarılamayan kontrolcülere sahip ekransız bir versiyon sunması bizi şaşırtmaz. Ancak sunmasa bile, Wii, Nintendo’nun hayata geçirdiği gündelik oyunlarda açıkça bir dönemi işaretledi. Durum ne olursa olsun, Wii birçok kişi tarafından sahip oldukları tek oyun konsolu olarak hatırlanacak.